รายละเอียดของสาเหตุในการตัดสินใจว่าจ้างรือเบินส์ของพระราชินีมารีในการเขียนโครงการจิตรกรรมอันยิ่งใหญ่ก็ยังไม่เป็นที่ตกลงกันได้[2] จอห์น คูลิดจ์ใน "รือเบินส์และการตกแต่งระเบียงภาพหลวงแห่งฝรั่งเศส" เสนอว่าภาพชุดนี้อาจจะเป็นการจ้างเพื่อแข่งกับภาพชุด "พรมแขวนผนังคอนสแตนติน" ที่มีชื่อเสียงที่รือเบินส์ออกแบบในห้องเขียนภาพของตนเองในช่วงเวลาเดียวกับที่เขียนภาพสองสามภาพแรกของ "ภาพชุดพระราชินีมารี เดอ เมดีซิส" นี้[3] นอกจากนั้นก็ยังมีผู้เสนอว่ารือเบินส์เขียนภาพร่างหลายภาพตามคำขอของพระเจ้าหลุยส์ที่ 13 แห่งฝรั่งเศสพระราชโอรสของพระราชินีมารีซึ่งอาจจะมีอิทธิพลในการตัดสินใจของพระองค์ในการจ้างรือเบินส์ให้เขียนภาพชุดนี้เมื่อปลายปี ค.ศ. 1621[2] แต่เหตุผลที่สำคัญที่สุดคือพระราชประสงค์ของพระราชินีมารีในการสร้างความเป็นอมตะให้แก่พระองค์เอง ซึ่งผู้ที่จะรับงานขนาดใหญ่เช่นนี้ได้ก็เห็นจะมีแต่เปเตอร์ เปาล์ รือเบินส์ผู้ซึ่งขณะนั้นก็เริ่มจะเป็นช่างเขียนผู้มีชื่อเสียงแล้ว และมีความสัมพันธ์ของรือเบินส์ที่ใกล้ชิดกับบุคคลสำคัญหลายคนในยุโรปในยุคนั้น ที่รวมทั้งพระขนิษฐาของพระราชินีมารี เดอ เมดีซิสเอง (ภรรยาของดยุกแห่งกอนซากา) ผู้ที่เป็นผู้อุปถัมภ์คนสำคัญคนแรกของรือเบินส์ ข้อตกลงของสัญญาไม่มีรายละเอียดเท่าใดนักนอกจากจะระบุให้เป็นภาพเขียนที่เกี่ยวกับชีวประวัติของพระองค์ และยิ่งแทบไม่มีรายละเอียดแต่อย่างใดเมื่อกล่าวถึงภาพเขียนชุดต่อมาที่ตั้งใจจะให้เป็นภาพชุดสรรเสริญพระสวามี--พระเจ้าอ็องรีที่ 4 [4] สัญญาระบุว่ารือเบินส์ต้องเป็นผู้เขียนตัวแบบทุกตัวในภาพด้วยตนเอง ซึ่งเท่ากับสรุปได้ว่ารือเบินส์อาจจะสามารถจ้างให้ผู้ช่วยเป็นผู้เขียนฉากหลังและรายละเอียดอื่น ๆ ได้[5]